Bez dostępu do internetu nie da się skorzystać z systemu informacji o korkach AutoMapa LiveDrive. W przypadku aplikacji w telefonie to żaden problem. Wystarczy połączenie z siecią, by system automatycznie aktualizował dane. A co w przypadku tradycyjnej nawigacji samochodowej z systemem Windows CE? Oto, krótki przewodnik jak kroku po kroku uzyskać dostęp do przydatnej funkcji.
Jaka nawigacja? Zacznijmy od nawigacji w samochodzie. To nie może być dowolny model nawigatora z Windows CE (o wersjach z systemem Android przygotujemy oddzielną publikację) a tylko taki, który umożliwia korzystanie z internetu. Są dwie możliwości: urządzenie z Bluetooth i funkcją dostępu do internetu (np. Blow GPS 500 Sirocco, Cruser Alpha 4.net, NavRoad Leeo S, Peiying PY-GPS6005) albo model z wbudowanym czytnikiem kart SIM (np. Blow GPS500 Traffic, Cruser Omega B70) lub modułem SIM (opcja dla starszych nawigacji NavRoad). Pierwsza opcja jest popularniejsza. Sprzęt bez czytnika kart SIM jest bardziej przystępny cenowo i posłuży jako przykład.
Jaki telefon?Nie łatwo uzyskać odpowiedź na poniższe pytanie. Najlepiej zwrócić się do producenta nawigacji z prośbą o informacje o kompatybilnych telefonach. Jeśli jej nie otrzymamy jedyne co pozostaje w przypadku zakupu nowej nawigacji: przetestowanie w sklepie, czy dany zestaw będzie właściwie współpracował. Zazwyczaj najmniej problematyczne są telefony starszej generacji (Motorola, Nokia, Sony Ericsson, wybrane produkty LG i Samsung) lub aktualne prostsze modele. W przypadku nowszych smartfonów: to często loteria. Szczególnie problem dotyczy telefonów z systemem Android. Można próbować instalować dodatkowe oprogramowanie (np. BlueDUN, CobaltBlue2), ale nie zawsze jest to pomocne.
Mamy telefon i nawigację: co dalej?Połowa sukcesu za nami: mamy właściwy sprzęt. Odpowiednią nawigację i telefon, który wg. producenta sprzętu GPS jest kompatybilny. Pora uruchomić sprzęt i włączyć w obu urządzeniach Bluetooth. Przy włączaniu Bluetooth w telefonie trzeba od razu sprawdzić, czy jest opcja „widoczności”. Bluetooth może być bowiem włączony, ale z opcją blokowania wykrywania przez inne produkty. W nawigacji zaś włączamy opcję wyszukiwania sprzętu.
Jeśli wszystko pójdzie jak należy nawigacja powinna wykryć telefon i połączyć się. Zwykle parowanie odbywa się wraz z autoryzacją: należy wpisać czterocyfrowy kod. Jaki? Informacja wyświetli się na ekranie. A jeśli nie, to kodu należy poszukać w instrukcji obsługi. Po zaakceptowaniu kodu oba urządzenia powinny się ze sobą połączyć. Sukces? Jeszcze nie. Póki, co można korzystać tylko z zestawu głośnomówiącego.
Pora na DUN: telefon jako modemPora wybrać w nawigacji opcję internetu. Zwykle po wejściu w menu „internet” lub „browser” powinna się ukazać informacja „DUN niepodłączony” lub o podobnej treści. Wybieramy połączenie DUN (ikona może się różnić od marki i modelu nawigacji). Wówczas dotychczasowe połączenie Bluetooth (w trybie zestawu głośnomówiącego) zostaje zerwane a urządzenia próbują ponownego połączenia, tyle, że w innym trybie. Próba połączenia może trochę potrwać: nawet prawie minutę (problemy z działaniem DUN przedstawimy w oddzielnej publikacji). Jedyne co pozostaje: zachować cierpliwość. Zależnie od urządzenia nawiązanie połączenia z telefonem w trybie modemu może trwać kilka sekund a czasami prawie minutę.
AutoMapa w trybie LiveDriveJeśli połączenie zostało nawiązane można włączyć aplikację nawigacyjną. Warto od razu przejść do menu Traffic i pobrać zdarzenia a także wymusić pobranie informacji Traffic. Wraz z danymi o ruchu drogowym i utrudnieniach pobierane są również informacje o tzw. blokadach dróg. Dzięki nim AutoMapa może poprowadzić nowo otwartymi drogami, które wcześniej uwzględniono na mapach. Dobrym przykładem jest odcinek A2, który jest jednocześnie obwodnicą Mińska Mazowieckiego. Choć jest widoczny na nowej mapie, tonie jest uwzględniany przy wyznaczaniu tras dopóki nie zostaną pobrane dane Traffic.
